torebkowy wysyp

Koniec roku szkolnego i koniec czerwca to wiele okazji. Dla mnie te okazje wiążą się z przywiązaniem do maszyny - w końcu nie ma to jak podarunki jedyne dla jedynych. Nie narzekam bardzo, choć czasem trudno znaleźć czas na uszycie tylu prezentów ile trzeba, albo ile by się chciało. I tylko samo szycie się mieści między szkołą, skrzypcami, zakończeniem roku baletowego, imieninami i urodzinami różnych osób. Jeszcze wciąż czekają plany biżuteriowe. Odnowienie szafki dziadka, foteli z odzysku zaczętych pół roku temu... A na dodatek czasem pogoda taka, że chętnie by się człowiek wyrwał gdzieś na dwóch kółkach, na trawę, do lasu cudem i świeżością pachnącego... Ech! Niestety w naszym zasmogowanym mieście często słońce kończy się ulewą i dzięki tej ulewie, która nas, zrowerowanych, złapała na czternastym kilometrze od domu, skończyło się anginą. Moją. Zosia i Andrzej zdrowi. Na szczęście już się nieco wykaraskałam, ale angina latem to nic przyjemnego. Na szczęście nie miałam gorączki, tylko temperaturę poniżej 36 i w takim wewnętrznym chłodzie uszyłam hurtem cztery torby - znów zakupowe. Sesja fotograficzna była, choć mój sprawniejszy aparat znów odmówił chęci współpracy i został Zosiny... Modeli, jak widać miałam zawodowych!!!

 

 

na zakupy lub na książki raz jeszcze

 

Chyba nie muszę wiele pisać, zresztą za oknem drą się kibice i trudno naprawdę jakieś myśli zebrać. Chyba noc nie będzie spokojna sądząc po ilości petard wyrzucanych już w połowie meczu. Nie jestem kibicem, ale chcę czy nie chcę - muszę jakoś brać w tym udział, tak samo jak muszę wdychać dym papierosowy sąsiada.

A wracając do toreb: są dość duże, niestety nie zdążyłam zmierzyć, w każdym razie mieści się tam zdecydowanie więcej niż A 4. Aplikacje zrobiłam z prasowanego filcu. Nie mają żadnych kieszonek ani zapięć, bo miały to być torby zwyczajne na zakupy. Zwyczajne, tyle że mocne. To tyle pisania na dziś.

 

 

 

koło po raz drugi

moja własna okrągła torebka z resztek zielonego, który już wiekowy, ale wciąż piękny:

 

awers

 

rewers

w środku też zieleń, choć inaczej,

cała miękka, bo z ociepliną - teraz drobiazgi już nie zmarzną ;) 

a pasek ze skóry

rozmiar jak widać - kredki w miarę nowe, jeszcze nie wystrugane zanadto

wymarzona okrągła

Torebka okrągła była oczekiwana już dawno. Wreszcie Zosia doczekała się i dostała na imieniny. Na torebce zasiadł ptaszek z filcu, którego Młoda samodzielnie narysowała.

I jest tak: